'De belofte van een lege zaal': wat begon als een hoopvolle column, geschreven voor één theater, werd al snel omarmd door de gehele culturele sector en groeide uit tot de droom van een nationaal cadeau. Als hart onder de riem voor heel Nederland.
Marieke Hopman, artistiek leider van Festival Classique: “De column van Jan Beuving beschrijft de belofte die een lege zaal met zich meebrengt. En die, zolang de zalen leeg blijven, alleen maar groter wordt. Festival Classique heeft zich met een groep van zo’n 400 theaters, podia, producenten, academies, sectorinstellingen, festivals, koren, orkesten, ensembles, dans- & theatergezelschappen verenigd en aangesloten bij dit prachtige initiatief. Als de zalen straks weer open mogen, zullen wij als sector de belofte helemaal waarmaken”.
Een aantal prominente artiesten is gevraagd om namens de deelnemende instellingen de tekst van Jan Beuving uit te spreken en te verbeelden, met een visueel kunstwerk als resultaat. Het kunstwerk is een cadeau aan alle mensen die theater een warm hart toedragen. “Tot het moment waarop we elkaar weer echt ontmoeten en de zalen vollopen, vinden we elkaar in de verwachting van de belofte van de lege zaal.”
Meer informatie: www.droom-mee.nl
De belofte
tekst: Jan Beuving
‘Acteren is spelen met rook’, zei de grote acteur Han Bentz van de Berg ooit. En daarom is elke
theatervoorstelling uniek: zodra het vervlogen is, komt dezelfde rook nooit meer terug. Geen applaus
is ooit hetzelfde. Geen lach is gelijk. De zin die elke avond dezelfde woorden bevat, wordt geen twee
keer eender uitgesproken. Nog nooit hebben twee noten precies even hard geklonken. De rook
kringelt altijd anders.
Precies dat maakt een lege zaal zo magisch. Want kijk naar een lege zaal, en je droomt haar vol. Een
lege zaal herbergt, net als een leeg voetbalveld, een belofte. De geur van een lege zaal is de geur
van de toekomst. Je hoeft maar te wachten, en er komt iets moois.
Het afgelopen jaar waren onze zalen, noodgedwongen, leger dan ooit. En toch. Toch was het het jaar
van de kunst. We herinneren ons allemaal de balkons waarop de Italianen Verdi zongen. Het
we-zullen-doorgaan dat in Nederland aangeheven werd. Juist de kunst, die in de theaters zo weinig
ruimte kreeg, heeft buiten de theaters ruimte gegeven. In huizen, in hoofden, in harten.
Onze deuren zijn al maanden op slot, of hoogstens op een kiertje geopend. De zalen zwijgen. Maar
hoe langer een zaal leeg staat, hoe groter de belofte wordt die in haar woont. Straks, als we weer
mogen, dan wordt alles ingelost. Hier wordt straks de kunst gemaakt die ons door de volgende crisis
heen zal helpen. De zalen zijn nu misschien leeg, maar wel belofte-vol.
Wij zijn klaar om te spelen.
wij wachten - met u - op de rook.
Aan de video hebben Hans van Manen (dans), Peter Pannekoek (cabaret), Soumaya Ahouaoui (toneel), Jaap van Zweden (klassieke muziek), Simone Kleinsma (musical), danser Uri Eugenio (LeineRoebana) en de pianisten Hannes Minnaar, Yang Yang Cai, Helena Basilova en Iris Hond meegewerkt. De pianisten spelen op 4 vleugels een deel uit Canto Ostinato van Simeon ten Holt. Regisseur van de video is Katja Akkerman met haar vaste cameraman Rob Koers.
fotocredits: Melle Meivogel